日志
เหนื่อยๆๆๆๆ
ไม่รู้ทำไมช่วงนี้เหนื่อยมากๆก็ง่วงนอนด้วย เราก็รู้ช่วงนี้ขี้เกียจไม่ได้เลยเพราะว่ามันสำคัญมากๆ ต้องตั้งใจไปเรียน ไปอ่านหนังสือแล้วก็ไปทำวิทยานิพนธ์ด้วย แต่ว่าเราก็ไม่อยากทำเลย อยากทำแค่นอนและนั่งเฉยๆ มันอาจจะไม่ไหวแล้ว ตอนนี้เรียนถึงปีสองแล้วก็เริ่มเป็นห่วงชีวิตวันหลังเราแล้ว ถ้าเรียนจบแล้วจะไปทำอะไรดีอ่า จะมีโอกาสได้ไปเมืองไทยหรือเปล่า จะมีโอกาสได้ทำงานเกี่ยวภาษาไทยหรือเปล่าอ่า
วันนี้ได้ยินรุ่นพี่หนึ่งคนไปฆ่าตัวตายแล้วก็ไม่เข้าใจจริงนะ เพราะตอนนี้เราก็ไม่ค่อยมีสบายใจหรอก แต่ว่าชีวิตเราก็มีค่าอยู่แน่ๆนะ ไม่ว่ายังไงเราก็ต้องเห็นค่าเราให้ดีๆ แม้ว่ามีอะไรเศร้าที่สุดก็อย่าคิดเยอะเกินไป เพราะมันจะมีทางอื่นได้ออกแน่ๆนะ เราก็ต้องรักตัวเองดี ชีวิตเราคือพ่อแม่ให้ แม้ว่ามีอะไรแย่เกิดขึ้นอยู่ เราก็ต้องรักตัวเองดี ก็ต้องคือความรักที่จะคืนพ่อแม่ให้ชีวีตเรา ก็ต้องขอบคุณทุกอย่างในโลกนี้ให้เราได้อยู่เสมอด้วย